invade from the fringe and converge like straight lines to the center of the image. The photographs, in a thematic unit, are grouped together, supporting each other, filling in the gaps, confirming, orchestrating the escapes of the viewer’s imagination. Even now that I am writing this text, I do not know the origin of Kalaitzakis’ photographs. Not because I did not have the opportunity to find out in our numerous conversations, but because deep down inside I do not want to.
εισβάλλουν από το περιθώριο και συγκλίνουν ως ευθείες γραμμές προς το κέντρο της εικόνας. Οι φωτογραφίες σε μια θεματική ενότητα συναθροίζονται, υποστηρίζουν η μια την άλλη, συμπληρώνουν τα κενά, επιβεβαιώνουν, ενορχηστρώνουν τις αποδράσεις της φαντασίας του θεατή. Ακόμα και σήμερ-α που γράφω αυτό το κείμενο, δεν γνωρίζω την καταγωγή των φωτογραφιών του Καλαϊτζάκη. Όχι γιατί δεν είχα την ευκαιρία στις πολυάριθμες συνομιλίες μας να την ανακαλύψω, αλλά για κατά βάθος δεν θέλω.
Phtographer